Piosenka o Poznaniu

"Pośród szarych dni niewoli mej
Przyśnił mi się jakiś dziwny sen,
Sen jak bajka cudny, jak tęczowe mgły,
To sen o Poznaniu, drogim mieście mym.

Tam, gdzie Warta toczy wody swe,
Góra Przemysława wznosi się,
Gdzie kolebkę swoją wsławił polski ród
Leży stary Poznań, nadwarciański gród..."

3. Od Katedry, gdzie syn Chrobry król
jest daleko do Ławicy pól
ukochanych ulic widzę jasny szlak
Śródkę, Stary Rynek i Wolności Plac.

4. Nad Ratuszem złote słońce lśni.
O Poznaniu! Jakżeś drogi mi.
Kocham twe ulice i zieleni wiew
i w Sołackim Parku miły ptaków śpiew.